Wolkenhoogtemeter

De wolkenhoogtemeter of ceilometer meet de hoogte van wolken (of meerdere wolkenlagen) en het verticale zicht. Dit gebeurt aan de hand van korte (laser)lichtpulsen die de atmosfeer in worden gezonden. Daarna meet de wolkenhoogtemeter de hoeveelheid teruggekaatst licht.

Beeld: Alex Brokx

De wolkenhoogtemeter maakt gebruik van het LiDAR-principe. 

Het tijdsverschil bepaalt de hoogte en de intensiteit bepaalt de concentratie van deeltjes (aantal deeltjes per volume) in de lucht. De wolkenhoogtemeter meet de ‘wolkenbasis’. Dit is de laagste zone boven het aardoppervlak waarbij sprake is van verandering van heldere, doorzichtige lucht naar lucht die is gevuld met waterdruppels of ijskristallen en die min of meer ondoorzichtig is. De wolkenhoogtemeter kan melding maken van een onbewolkte situatie, wolkenlagen en een obstructie (die niet voldoet aan de criteria voor bewolking).

Data

De data die met de wolkenhoogtemeter worden ingewonnen zijn op verschillende plekken te vinden:

Afnemers en toepassingen

Afnemers zijn onder andere windparkexploitanten, energiehandelaren, Rijkswaterstaat, het KNMI, schippers van Crew Transfer Vessels (CTV’s), grote zeehavens, de (commerciële) scheepvaart, de Kustwacht, incidentenorganisaties en recreanten.

De data worden gebruikt voor klimatologisch onderzoek, maritiem onderzoek en de ontwikkeling, kalibratie en validatie van modellen.