Van project naar beheer: een kijkje in de keuken van MIVSP-1
“Zouden we sensoren op jullie platforms kunnen ophangen om data over de Noordzee in te winnen?” Wat begon als een spontane vraag van Rijkswaterstaat aan TenneT, de netbeheerder die windparken op zee op het landelijk elektriciteistnet aansluit, is uitgegroeid tot een project van formaat. Vijf jaar nadat het eerste platform naar zee ging, droeg het project Maritieme Informatievoorziening Servicepunt (MIVSP) in mei 2024 de laatste sensorconfiguraties van MIVSP-1 over aan beheer. Hoe kijken de project- en de beheerorganisatie terug op deze mijlpaal?
Regulier werk in een ongewone omgeving
“Zaken in beheer nemen is op zich niks nieuws”, zegt Ineke Boogerman-Be, die als servicemanager verantwoordelijk is voor de dienstverlening. “Dat doen we bij Rijkswaterstaat al jaren. We weten ondertussen wel wat daar allemaal bij komt kijken. Het grote verschil zit hem in het feit dat het offshore een stuk lastiger werken is dan op kantoor. Je moet flinke afstanden afleggen en bent afhankelijk van het weer en andere omstandigheden. Ook logistiek is het een hele uitdaging: je moet een schip en crew regelen en er moet een veiligheidsfunctionaris van TenneT mee; zonder kom je het platform niet op. Ook moet je de douaneregels volgen. Bovendien hebben sensoren het op zee zwaar te verduren. Je krijgt dus eerder te maken met storingen.”
“Wat wel nieuw was – ook voor de markt – waren de vogel- en vleermuisdetectiesystemen. Dat waren volledig nieuwe diensten die we mee hebben helpen ontwikkelen. We konden hiervoor niet terugvallen op de bestaande beheerorganisatie.”
Drie basisregels voor oplevering
“Simpel gezegd leveren we werkende sensoren met bijbehorende apparatuur in een robuust uitgevoerde kast op”, vertelt René de Vreeden, projectmanager van MIVSP. “Daarbij gelden drie basisregels. Om te beginnen moet voor de gebruiker alles technisch en functioneel werken. Verder moet de sensor fysiek toegankelijk zijn. We kunnen wel een radar op een paal neerzetten, maar dan kun je er nooit meer bij. Tot slot moet de sensor onderhoudbaar zijn. Je moet bijvoorbeeld niet op je tenen hoeven staan om de radar eraf te halen. Veiligheid komt, zeker offshore, altijd op de eerste plaats.”
Een grote verantwoordelijkheid
“Rijkswaterstaat levert op de Noordzee datadiensten aan een groot aantal afnemers, voor uiteenlopende toepassingen. Daarvoor werken we samen met een lange keten van leveranciers: voor de sensoren, de software, het incidentmanagement, noem maar op. Die leveranciers werken op hun beurt weer met onderaannemers. Als er in één van die schakels iets misgaat, kan dat zomaar grote gevolgen hebben. Zonder goede meteorologische data kan het KNMI bijvoorbeeld geen betrouwbare weersverwachtingen uitgeven. Dat betekent een onveilige situatie voor de scheepvaart en het vliegverkeer. En als we geen goede hydrologische data leveren, heeft dat niet alleen gevolgen voor de modellen die van die data gebruikmaken, maar komt ook de veiligheid van de mensen die op de offshore platforms werken in gevaar. Bij een bepaalde golfslag kun je het platform bijvoorbeeld al niet meer veilig op en af.”
Naar elkaar toegroeien
“Toen we MIVSP begonnen was er nog geen beheer”, blikt René terug. “Vanuit het project zijn we producten gaan ontwikkelen die daarvoor nuttig konden zijn. Na twee jaar gingen de eerste beheerders aan de slag. Van daaruit is beheer verder gegroeid. Tijdens zo’n groeiproces krijg je met cultuurverschillen te maken. De beheerorganisatie is vooral procesgericht. Zijn alle documenten aanwezig? Zijn de procedures beschreven? Als projectorganisatie zijn we sterk resultaatgericht. Dat kan soms schuren. Dan vinden we vanuit het project bijvoorbeeld dat alle informatie aanwezig is om het beheer goed te kunnen uitvoeren, maar had beheer die informatie in net een ander format of template verwacht. Daarin moeten we naar elkaar toegroeien: de beheerorganisatie moet resultaatgerichter worden en de projectorganisatie moet meer oog krijgen voor wat er vanuit bepaalde processen wordt gevraagd en waarom dat belangrijk is.”
Ineke kijkt hier anders naar: “Het doel van het project is om volgens planning op te leveren. Vanuit beheeroptiek komt de vuurdoop pas daarna, wanneer de feedback van de gebruikers op gang komt. Als beheer moeten we zorgen dat er een dienstverlening staat waarbij veiligheid, continuïteit en lifecycle management voor de komende 30 jaar goed zijn geregeld. Daar komt nu eenmaal het een en ander bij kijken, ook qua documentatie. Om veilig te kunnen werken op hoogspanningsplatforms heb je bijvoorbeeld demarcatietekeningen nodig. Pas als die basis op orde is, krijgen onze mensen de ruimte om het verschil te maken.”
''De beheerorganisatie moet resultaatgerichter worden en de projectorganisatie moet meer oog krijgen voor wat er vanuit bepaalde processen wordt gevraagd en waarom dat belangrijk is.”
Op weg naar volwassen beheer
De beheerorganisatie is nog in opbouw, maar heeft in korte tijd een solide basis neergezet. “We zijn from scratch begonnen,” vertelt Ineke. “Toch is het gelukt om binnen een jaar onze basisprocessen, zoals incident- en change management, te realiseren. We zijn er nog niet, maar er staat een deskundig team dat goed beseft wat er nodig is. Nu moeten we onszelf, vanuit de principes van continual service improvement, verder verbeteren. Op het gebied van automatisering, monitoring, event management en smart maintenance moeten we bijvoorbeeld echt nog stappen zetten.”
René: “We zitten de komende jaren vol in de uitvoering van het volgende deelproject, MIVSP-2. Dat dragen we in 2029 over aan beheer. We hebben gelukkig dus nog vijf jaar om verder te groeien in onze volwassenheid. De kunst is om in control te blijven, regie te behouden, integraal te blijven kijken en te voorkomen dat er eilandjes ontstaan. Zo zou het goed zijn als er een Change Advisory Board komt, waarin de hele keten en alle benodigde disciplines zijn vertegenwoordigd. Die heb je nodig om de impact van wijzigingen goed te bepalen. Je kunt bijvoorbeeld wel een geavanceerde camera in een mast willen hangen, maar als die vervolgens alle beschikbare bandbreedte in beslag neemt, moet er wel iemand met verstand van netwerken bij zitten die erop wijst dat je dan ook de bandbreedte moet ophogen. En wie weet überhaupt een goede plek te vinden voor die camera tussen de andere sensoren? Nu pakken we dit soort vraagstukken vaak vanuit het project op. Maar straks moet beheer het zelf doen.”
Ineke ziet die toekomst met vertrouwen tegemoet. “Vanaf het moment dat een platform in beheer is, voeren wij de regie. Continual service improvement is voor ons team een belangrijke leidraad. Als we de ingezette lijn de komende jaren doortrekken, weet ik zeker dat het in beheer nemen van MIVSP-2 meer plug & play zal worden.”
''De kunst is om in control te blijven, regie te behouden, integraal te blijven kijken en te voorkomen dat er eilandjes ontstaan.''